De radijsjes zijn heerlijk. Het zijn de eerste en tevens de laatsten helaas. Want de 'tuin' is gisteravond door ons met enige spijt opgeheven. Tapalapa met mayo en radijsjes, ik kon het niet dromen. Wat ik ook niet kon dromen is hoe de steun die je aan iemand geeft zich als een boemerang tegen je kan keren. En de radijsjes uit de tuin-die-ik-niet-wilde-hebben-maar-toch-gemaakt-werd door de 'tuinman', zijn daar helaas het voorbeeld van. De tuin is door Tapha leeg gehaald gisteravond in het donker, met radijsjes en al, om de aanwezigheid van de lastige 'tuinman' tegen te gaan. Bij het licht van de WakaWaka was dat in tien minuten gebeurd..
Het geval was dat de bedden al een week niet bewaterd waren en wij hadden en hebben er geen tijd en energie voor. Dus gaven we de tuin uiteindelijk aan iemand die dat wel heeft. Toen de 'tuinman' uiteindelijk op kwam dagen was het oorlog. We zouden wel zien wie het sterkste was. Huh? Hoorden we dit goed?! Uit de mond van iemand die we bijna eindeloos gesteund hebben in moeilijke tijden? Ja dus. Stank voor dank zeggen wij. Was het maar stank. Daar knijp je gewoon je neus voor dicht. Maar dit is anders. Het is jennen, oorlog uitlokken, zo, dat je uiteindelijk - in het beste geval - maar je schouders ophaalt. Immuun voor alles wat ze je hier kunnen flikken en ook niet schromen omdat ondubbelzinnig te doen.
Ik treed niet nog méér in detail. Dat zou maar olie op het vuur gooien. Maar hopelijk is wel duidelijk dat het de sfeer op zijn zachtst gezegd, niet ten goede komt. Als Tapha zijn gezicht verkrampt van ingehouden kwaadheid en hij nauwelijks uit zijn toch al spaarzame woorden kan komen en woest de doodleuk vandaag opnieuw van plantjes voorziene bedden leeghaalt, dan is iemand flink over zijn (en mijn) grens gegaan.
En ondertussen is het stil op de compound met een brandende zon. Ondanks de donkere wolk die nu weer boven ons hangt. De 'tuinman' moet weg, maar laat zich niet wegsturen. Hij klimt desnoods over de muur en dringt zich naarbinnen, zoals hij dat gewoon is te doen, zowel in de levens van mensen als in hun compounds. Woest en gefrustreerd omdat ik hem al eerder de toegang tot de Roundhut had ontzegd wegens verregaande schending van onze privacy, zullen we maar zeggen. Was ik niet al zoveel jaar hier dan zou ik zeggen "je liegt, je overdrijft". Helaas. Eens temeer is gebleken dat "just following your interest"- wat zoveel betekent als alleen op je eigen gerief uitzijn - op veel Gambianen slaat.
Zolang ik de goeden nog op één hand kan tellen hou ik moed en geloof in het goede van de (Gambiaanse) mens.. Preek ten einde.
Uren later. Het is donker en het stormt. Allah wordt van alle kanten aangeroepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten