Het loopt tegen zessen als Futámpaf zo ongeveer op haar hoogtepunt is. De zon staat al laag. De mannen zijn uitzinnig en springen in de kring rond als waanzinnigen. Met stokken, dooie kippen en een enkel geweer zwaaiend, vliegen de rieten rokjes alle kanten op. Een laatkomer wordt direct uit zijn - de sloop waardig - vehikel gesleurd en voorzien van een rappa om zijn middel. Dansend en springend worden de broekspijpen van de man opgestroopt een een kapmes in zijn hand gedrukt. Wild om zich heen kijkend begint het stuiptrekkende dansen en omringd door zijn vrienden en familie betreedt ook hij de kring. Het is een lawaai van jewelste. De trommels gaan uitzinnig tekeer en zwiepen de menigte op. De vrouwen slaan zo hard als ze kunnen op de ijzers en de metalen klanken lijken de lucht doormidden te snijden.
Wij moeten naar huis. Kleinzoon Malang is de hele dag mee geweest en moet morgen naar school. Daartoe brengt Tapha hem zondag 's avonds terug naar huis. Tranen, want te leuk bij ons. De 'brothers' van Tapha, Pap en AduBoy, rijden met me mee. AduBoy wil graag rijden 'he is a driver'. Na enig gemorrel aan het contact slaat de motor aan. De startmotor uit Nederland lijkt dezelfde problemen te hebben als de oude. Geen punt, we managen het. Langzaam zet de jeep zich in beweging en Paf! daar staat hij, vast in het losse zand. Ik bekijk hoe de driver zijn best doet om de jeep in beweging te krijgen. Het wordt tijd om in te grijpn als ik zie dat hij de pook van de 4wheeldrive in neutraal heeft gezet. Het wordt tijd om van plaats te wisselen. Ik sta namelijk nooit vast, en dat zonder de 4wheel drive te gebruiken. Onwennig staat de boomlange man naast de jeep en ziet hoe ik de jeep met een ruk uit het zand rijdt. Om schaamte te vermijden - iedereen stond er inmiddels omheen - stap ik weer uit en neem plaats op de bijrijderstoel zodat de driver met opgeheven hoofd , voor zover mogelijk, weg kan rijden uit de menigte die inmiddels toegestroomd is. Klus geklaard en rijden maar. Gebogen over het stuur, want veel te lang voor ons jeepje - legt hij me uit dat het de 'diska' is. Ik verbaas me, niet wetend wat een diska is. . "You mean it is loosing pressure?" probeer ik. Nee dat niet, schudt hij al hotsend en botsend door de diepste kuilen het hoofd. Het heeft me te overbrenging te maken weet hij me uiteindelijk duidelijk te maken. Ik pijnig mijn hoofd met de spaarzame kennis die ik heb van de motor vergeleken met de kennis die deze man heeft. Een Gambiaanse automonteur en een driver bovendien. Wat zal ik dan aan zijn woorden twijfelen?!
Een dag later. Tapha brengt de jeep weg naar Omar die zowaar aangeboden heeft de motor eruit te halen. Inmiddels heb ik uitgezocht wat een diska is. De koppelingsplaten zijn versleten. Raar, nooit iets van gemerkt. Maar wie ben ik nou helemaal in deze?! Als de platen eruit gehaald zijn moet Tapha naar Brikama met de GilyGilly om het te laten repareren. Ik geef Hollands geld mee om te wisselen. Koop maar nieuw. "No Tineke, you don't buy new! ""they repair it!" Het zal allemaal wel, als de jeep maar weer rijdt straks want ik zou me geen raad weten zonder.
Het is al donker als ik de twee lichten zie opdoemen op het weggetje naar de compound. Ha! Hij rijdt weer. Wat zijn ze toch snel als het moet. "And?! " vraag ik Tapha die inmiddels uitgestapt is. "Nothing" zegt hij lachend. Pardon?! "Nothing" herhaalt hij, "it is lack of driving. He don't know how to drive in the sand". Ik geloof mijn oren niet. Dus ze hebben met vier man voor niets de motor uit de jeep gezeuld om te ontdekken dat er met de koppelingsplaten niets mis is?! "Yes!. Nothing wrong". Ik zie de situatie in het zand weer voor me, hoe ik zonder enig probleem de jeep uit het zand reed. "Okay!"roep ik enthousiast. Want het zegt niet alleen iets over AduBoys chauffeur zijn maar meer nog over mijn kwaliteit van offroad rijden.
En wat heeft het me gekost om dit slopen en weer monteren van de motor te bewerkstelligen? Niks. Tapha gaat als tegenprestatie de gate op de compound lassen. Handig, want die is bijna niet meer open of dicht te doen sinds hij verwrongen in de scharnieren hangt.
Aaardige bijzaak: het lijkt erop dat we terug zijn op 'speaking terms' met Omar. Mooi zo. Dan heeft altijd glimlachen en hallo zeggen misschien toch nut gehad. En de jeep rijdt gewoon als voorheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten