Soesoelaa!
Iedereen is in ruste. De vrouwen liggen gewikkeld in hun dunne vierkante shawls op de matras onder het muskietennet. Tiko nog steeds op het hoofd. Het felle Tl-licht blijft aan. Toen ik het eens uitdeed hoorde ik de oude dame tegenover me het bed uit stommelen. Ze zou nog struikelen in het donker in haar wijde gewaad en dus ging het licht gauw weer aan.
Ik zit bij de ingang van de zaal op een stoel met mn zielige been op een tweede stoel. Naast me ligt de dochter van de andere overbuurvrouw op een kaal met plastic overtrokken matras. Het laken komt er pas op als er een patiënt binnen gebracht wordt. In foetushouding probeert ze het niet koud te hebben en de malariamuggen geen kans te geven, want ook geen net boven het bed. Ik overzie de zaal. Ze heeft het door en kijkt even naar me op. "Gezellig hé zo?" zeg ik in het Nederlands en moet lachen om de situatie. Ze lacht met me mee en zegt fluisterend: Soesoelaa! Ik denk dan nog dat dat 'gezellig!' betekent. Maar als ze vervolgens gespeeld geïrriteerd opspringt en de tiko van haar hoofd trekt en wild om zich heen gaat slaan, weet ik dat ze de muggen bedoelt. Ik kan mijn lachen niet onderdrukken. Ze sjeest de zaal door en slaat en wappert met de dunne doek waar ze maar kan. Steeds maar Soesoelaa! roepend en mij bevestigend aankijkend. "Zie je wel? Ik zei het je toch? Muggen!" Geestig hoe je zonder elkaars taal te verstaan met een enkel woordje uitstekend kunt communiceren en lol maken. Want even later is iedereen weer klaar wakker en gieren we het uit, om beurten Soesoelaa! roepend.
Als de verpleger binnenkomt om de beruchte infuusinjectie aan me te geven wordt het even stil. Ik kreun als het eerste vocht naar binnen dript. "Soesoelaa!! fluistert de vrouw lief. "Soesoelaa!" antwoordt ik en speur ondertussen ter afleiding het plafond af naar die rot muskieten. Kleine mugjes die rond dwarrelen zonder geluid. Gemeneriken. Soesoelaa!
Als de ellende achter de rug is hink-stap ik naar mijn bed. De vrouw is tot mijn grote verbazing niet bij haar eigen - wel logisch.. half verlamde - moeder maar bij de buurvrouw in bed gekropen. Soesoelaa! roept ze vanonder net muskietennet naar me. .
Soesoelaa! roep ik terug. Ze heeft gelijk. Je gaat toch niet zonder net slapen als het niet hoeft?! En dat de één een eigenlijk onbekende patiënt is... wat maakt dat nou uit?! We are all family!
Soesoelaa!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten