Sinds deze week zijn we plotsklaps begonnen met Nederlands leren. Als je lichamelijk niets mag doen kom je al gauw op leeswerk uit. En zo kwam ik het boek in mijn laptop tegen. Natuurlijk had ik het weer niet helemaal gescand met als gevolg dat ik de eerste 5 lessen mis. Maar ervaring genoeg om met handen en (zere) voeten duidelijk te maken wat een woord betekent.
Tapha en Salieu zijn de braafste leerlingen die ik ooit gehad heb. Stilletjes luisteren ze 's avonds na het eten naar de Nederlandse woordjes en zeggen ze na. Ondertussen probeer ik bij het woord "been"mijn zere poot olijk de lucht in te steken. Gelukkig komt daarna het woord "tong"en mag ik mijn tong uitsteken.. De jongens zijn bijna te serieus om er om te kunnen lachen, dus dat doe ik dan maar in mijn eentje.
Deed ik het afspelen van de geluidsbestandjes eerst nog via de laptop, nu doen we het via het WakaWaka radiootje. De laptop liep steeds razendsnel leeg en ik kwam aan niets meer toe na een les. Nu heb ik de bestanden op een memorycard gezet die in het radiootje past.
Zittend bij de WakaWaka lamp en daarnaast het knalgele radiootje doen de jongens hun lesje: tellen en kleuren. Geel is de kleur die ze nu het beste kennen. Het radiootje gaat op Solar, en laad zich op via de solarlamp. Niks geen batterijen dus. Zon Zon Zon. Een uitkomst. Leek het me destijds een belachelijke aanschaf, de knalgele WakaWaka-rugzak met 2 lampen, een radiootje, een batterijlader en diverse plugjes en kabels, nu weet ik wel beter. Het is zijn 135 euro meer dan waard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten