Oumi kwam in haar kleurige vrijdagse japon met hoofddoek het eten brengen. Kaarsrecht schrijdend over de zanderige paadjes met twee schalen op haar hoofd. De kinderen, eveneens op hun 'vrijdags' spelen om haar heen en lopen haar voor de voeten. Vrijdag is als onze ouderwetse zondag. Op tijd gewassen en schone kleren aan. Werken en school duren maar een halve dag. Om twee uur naar de moskee, dat wil zeggen.. de mannen. Vraag me niet wat de vrouwen doen.
Oumi dus. Ze zet de grote en de kleine schaal op de stoffige cementvloer van de Roundhut. De half doorschijnende sjaal die de boel mij elkaar gehouden heeft zal ze later weer om haar hals doen.Opeens is de verdeling anders dan anders, Oumi eet samen met haar dochtertje en ik van de kleine schaal die eigenlijk voor Tapha en mij bedoeld is, Zo kunnen we ondertussen kletsen met elkaar zonder dat we haast hoeven te hebben. De mannen eten van de grote schaal. De kinderen eten van de deksel. Allemaal op de hurken rond de rijstpot met groenten en vis, Oumi kookt heerlijk, Speciaal omdat het vrijdag is had ze Benachin gekookt. De rijst is dan gebakken en gemengd met bouillon. Maar ter zake.
Al gauw werd het vrouwenpraat en kwam het hoge woord eruit: waar Tapha en ik zouden slapen. In de slaapkamer natuurlijk! riep ik lachend. Ze vond me maar een 'bandito' en liep op een van de slaapkamers af. Ik tekende het bed op de vloer en wees op de zojuist geplante coconut. "Is it not nice? To wake up in the morning when the sun is rising?" Oumi recht haar rug nog ietsje meer en kijkt me lachend aan. Haar grote ogen staan stout. "You should marry Tineke. Please Marry Tapha. I beg you.." Ze heeft ondertussen mijn hand gepakt en probeert me over te halen om vooral met Tapha te trouwen. Hemellief. Ik kijk om me heen en zie de Roundhut: van Tapha en mij heb ik besloten. Trouwen kan dan ook nog wel, wetend dat ikzelf daar niets voor hoef te doen. Ik begrijp dat het om de 'local marriage'gaat, want ze weet dat ik nooit echt zou trouwen. Mannen wisselen colanoten uit en voor je het weet ben je de bruid die schittert van afwezigheid. Ik kan me erger voorstellen. Drie trays met softdrinks erbij en het is gepiept. Toch laat ik me niet 123 inpakken.
"Tapha should ask me, is not it?" Jajaja, en dus wordt Tapha geroepen. Met ons drietjes staan we voor het raam. Tapha weet van verlegenheid niet waar hij kijken moet. Zijn ogen dwalen naar het golfplaten dak en naar de grond, maar mij ziet hij niet. Ik plaag hem nog eens extra en vraag hem of we daar soms staan om de tegelvloer door te nemen. Of de te decoreren buitenkant van de Roundhut. Tersluiks kijkt hij me aan en mompelt iets van "....marry you". Nou daar wil ik dan wel het fijne van weten, want ik ben nog nooit ten huwelijk gevraagd. Vragen is trouwens teveel gezegd, Tapha zégt dat hij met me trouwt. Ik vind daar dan wel een omhelzing bij horen en Oumi slaat ons tevreden gade.
Maar nu de praktijk. Haha, zegt Oumi, nu moet je wassen en koken etc. Ja hoor lach ik terug. Helemaal goed! Als ik denk dat we nu alle gekkigheid wel gehad hebben komt ze met de vraag wie de vader is. Pardon?! Ongetwijfeld is dat niet de vader van Tapha anders had ze dat niet gevraagd. "Is Omar!" doet Tapha een duit in het zakje. Omar is mijn contactpersoon hier en de man van Oumi. "No problem" antwoord ik dan ook. Je hoeft niet te wachten op de vraag wie de moeder is: Oumi natuurlijk. Ze kan mn dochter wezen.
We lachen ons gek maar tegelijkertijd ben ik ook heel verbouwereerd. Donderdag moet Tapha verschijnen met de colanoten en de softdrinks en de hele mannelijke meute van zijn compound. En ik, hoef ik niets te doen? Nee, ik hoef alleen maar getrouwd te worden.. Nou jaaaaa... Of ik het nog aan iemand moet vertellen of dat het vanzelf de ronde doet. Nee vooral niks vertellen want dan kunnen mensen er een stokje voor gaan steken. Uit jaloezie bijvoorbeeld.
Ik zal het allemaal wel zien, ik ga in ieder geval niets regelen hahahaha!
(Ondertussen komt Tapha binnen met de eerste tray softdrinks..)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten