donderdag 11 december 2014

06 heel charmant.. niets is wat het lijkt



Vroeg in de ochtend rijden we over de Coastal Road naar Serekunda.  Bij Tanji hebben we prachtig zicht op de spiegelgladde zee, erboven een strakblauwe lucht. De radio kraakt dat het een aard heeft, maar de reggae perst zich er doorheen. Tapha rijdt, met de blik strak op de weg gericht. Het mag dan geasfalteerd zijn, een pothole heb je zo te pakken. Met een deuk in de velg of een klapband als gevolg.  In Serekunda hopen we Seedou te treffen met pick-up en trailer om de containerspullen op te halen. Hopen is een magisch woord hier, want je weet nooit hoe het loopt.  Want drie uur later heeft Tapha weliswaar telefonisch contact gehad met hem, maar van enige fysieke aanwezigheid is geen sprake. We hangen wat rond op Seedou’s ‘kantoor’, pinnen wat geld (welja.. waarom niet?) en hangen weer verder. Om het uur zeg ik dat het genoeg geweest is, dat we gaan. Dan belt Tapha weer en zegt Seedou weer dat hij eraan komt.
Dan staat er opeens een lange vrachtwagen voor onze neus. “He is from Gunjur!”maakt Tapha zich vrolijk. “Let him take some”. Ik heb allang geleerd de regie uit handen te geven en zie hoe doos na doos, pakket na pakket in de open laadbak verdwijnt. Zigzag leunend over elkaar wiebelen de dozen over de andere spullen. Ik kijk bezorgd. Tapha kent die blik en stelt me als altijd gerust: ”all is gone be allright ;-) “. Als alles weg is voor 1000 dalasis, belt Seedou dat hij een mannetje stuurt met de pick-up om de vloertegels op te halen.  De trailer heeft het helaas begeven.
Als we ’s avonds aankomen met schemer – prachtig die palmboomsilhouetten tegen de oranje lucht – ligt het zootje ongeregeld al bij Kawsu’s benzinestation aan de hoofdweg. Vandaar gaat het via een hels zandpad naar de Roundhut. De jongens worden bijna letterlijk opgetrommeld om de containerinhoud voor een deel met de kruiwagen te brengen. De twee jeeps worden torenhoog opgepakt met bedden, tafels en stoelen. Het lijkt wel of ze klaar staan om naar Mauretanie te vertrekken.  En de pick-up met dure tegels? Die is er nu nog steeds niet. Hij zal wel pech hebben vrees ik.
 Ach ..  ”all is gone be allright ;-) “

Geen opmerkingen:

Een reactie posten