Het kleine kamertje van Omar en Oumi is vol met schel schreeuwende vrouwen. Ze zijn gekomen om te kijken hoe het met Oumi's dochtertje Mariana gaat. Het meisje zelf leunt verlegen glimlachend tegen de veranda pilaar buiten. Onder haar kin, rond de hals een dik verband. Een gek heeft haar gisteren aangevallen en geprobeerd haar de strot af te snijden.
Kinderen uit de omgeving van de psychoot wisten weg te rennen, maar Mariana kende hem niet en bleef staan.
De man was al meerdere keren in een kliniek opgenomen maar wist steeds over de muur weg te vluchten. Uiteindelijk is hij nu opgepakt door de politie. De diepe snee is in Gunjur Clinic gehecht. Het is een wonder dat het zo goed afgelopen is.
Verder zijn we een mislukte staatsgreep rijker. Aan de ontbijttafel vertelden de jongens opgetogen en verontwaardigd dat militairen het presidentieel paleis beschoten hadden. En hoe goed het was dat het mislukt is.
Tapha's reactie: " they just don't know.." . Ik zeg niks, dat moge duidelijk zijn. En wat er in de Roundhut gezegd wordt blijft daar. Of ze dat maar even goed wilden onthouden. Geknik, meer niet .
Ik ga vandaag niet de weg op. Jammer want ik voel me eindelijk ietsjes beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten