Om vijf uur GMT - Gambian Maybe Time - was het wachten
op de koorleden die Christmas Carols zouden komen zingen. Het werd dus zeven uur. Ondertussen was het huis geveegd en gedweild en deden we alsof
het af was. Niets is minder waar want de tegelzetter die de vloer en
de keuken zou komen doen was verhinderd. Een begrafenis van een familielid.
Daar kan ik echt niet tegenop al roep ik honderd keer dat we op Kerstavond
in de Roundhut willen gaan wonen.
Om zeven uur wordt het snel donker. Met twee WakaWaka' s installeerden we 'fat-far-fat' snel alle Kruidvat kerstverlichting die voorhanden was, want hoe moesten de zangers anders hun liedpapier lezen!? Tientallen waxinelichtjes op alumiumfolie maakten het opeens tot een Kerstfeest.
Als iedereen in een kring zit op de zojuist aangeschafte stoelen (voorzienige blik..) klinkt het eerste Kerstlied door de Roundhut. "Open the door for your children". Nu dat gebeurt dus hier of bedoelen ze dat niet? ;-)
Zijn de jongelui eerst nog wat onwennig, al gauw ontdooien ze. Al helemaal als de 'candrinks' (blikjes koude Fanta) te voorschijn komen uit de emmer met ijs. Iedereen gaat staan en het huis en wij worden toegezongen. "Bless the house!" Na weken werken met cement blijk ik niet van beton. Ik hou het niet langer droog en kruip zowat in Tapha's nek. Samen staan we in de kring met overal kaarslicht.
Uiteindelijk zing ik met ze mee en iedereen zingt "We wish you a Merry Christmas and a happy New Year". Klappen en zingen, voeten stampen, niemand staat meer stil en zelfs Tapha danst met mij in de rondte. In ons eigen huis. A dream came true.. Bless..
Om zeven uur wordt het snel donker. Met twee WakaWaka' s installeerden we 'fat-far-fat' snel alle Kruidvat kerstverlichting die voorhanden was, want hoe moesten de zangers anders hun liedpapier lezen!? Tientallen waxinelichtjes op alumiumfolie maakten het opeens tot een Kerstfeest.
Als iedereen in een kring zit op de zojuist aangeschafte stoelen (voorzienige blik..) klinkt het eerste Kerstlied door de Roundhut. "Open the door for your children". Nu dat gebeurt dus hier of bedoelen ze dat niet? ;-)
Zijn de jongelui eerst nog wat onwennig, al gauw ontdooien ze. Al helemaal als de 'candrinks' (blikjes koude Fanta) te voorschijn komen uit de emmer met ijs. Iedereen gaat staan en het huis en wij worden toegezongen. "Bless the house!" Na weken werken met cement blijk ik niet van beton. Ik hou het niet langer droog en kruip zowat in Tapha's nek. Samen staan we in de kring met overal kaarslicht.
Uiteindelijk zing ik met ze mee en iedereen zingt "We wish you a Merry Christmas and a happy New Year". Klappen en zingen, voeten stampen, niemand staat meer stil en zelfs Tapha danst met mij in de rondte. In ons eigen huis. A dream came true.. Bless..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten